آموزش تصویری درست کردن ژلـه رنگین کمان

خبرگزاری آریا -

طرز تهیه ژله رنگین کمان
مواد لازم برای ژله چند رنگ :
انگور یا شاتوت (برای بنفش)
بلوبری،تمشک آبی (برای آبی)
لیمو یا كیوی (برای سبز)
موز یا آناناس (برای زرد)
پرتقال (برای نارنجی)
آلبالو یا انار (برای قرمز)
ژله آلوئه ورا (بی رنگ برای بستنی)
بستنی لیوانی وانیلی: 2 عدد
طرز تهیه ژله رنگین کمان :
می توانید تعداد رنگ های ژله را كم كنید (اگر وقتتان كم بود) یا طعم مورد نظر خودتان را استفاده کنید به نظرم باز هم قشنگی خودش را خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر از ظرفی مانند قالب ما استفاده می كنید به این نكته توجه كنید كه میزان ژله ای كه از هر نوع تهیه می كنید به ترتیب رنگ رنگین كمان همین طور زیادتر می شود.
برای اینكه متوجه منظورم شوید دانه دانه رنگ ها را توضیح می دهم.
اولین رنگ (بنفش):
میزان هر بسته ژله 10 قاشق غذاخوری است. نصف پودر یعنی 5 قاشق را با نصف لیوان آب جوش حل كنید. برای شفاف تر شدن كمی روی حرارت قرار بدهید تا بجوشد.

طرز درست كردن ژله
بعد نصف لیوان آب یخ اضافه كنید و در ظرف ژله بریزید.
البته قبل از آن ظرف ژله را با آب سرد بشویید و حدود 1 دقیقه در فریزر بگذارید.

طرز درست كردن ژله
و بعد ژله را در یخچال به مدت 30 دقیقه بگذارید تا خودش را بگیرد (شاید زودتر از این زمان هم سفت شود)
فقط توجه داشته باشید نباید ژله ها خیلی سفت شوند چون در پایان لایه های ژله از هم جدا می شوند.
مقدار کمی از ژله آلوئه ورا را داخل آب گرم بریزید و اجازه بدهید خنک شود (می توانید چند دقیقه داخل یخچال قرار بدهید تا خنک شود) سپس با دو قاشق بستنی كه در دمای اتاق شل شده مخلوط كنید و روی ژله بنفش بریزید. و حدود 20-30 دقیقه داخل یخچال قرار بدهید تا سفت شود.
دقت کنید دمای بستنی و ژله یکی باشد اگر ژله خیلی گرم و بستنی سرد باشد باعث بریده شدن و دانه دانه شدن بستنی می شود.
مرحله 2 ژله چند رنگ، رنگ نیلی است كه تركیب آن شامل 3 قاشق ژله بلوبری و 2 قاشق ژله بنفش است.
این پودرها را با نصف لیوان آب جوش حل كنید و نصف لیوان آب سرد به آن اضافه كنید كمی سرد كه شد به آرامی روی لایه دوم بریزید (این كا را آرام انجام بدهید و زمان بدهید تا خودش را بگیرد.
و باز هم طبق مرحله قبل 2 قاشق بستنی آب شده به مقدار کمی ژله آلوئه ورا اضافه كنید و روی لایه بعدی بریزید.

درست كردن ژله چند رنگ
خب من فقط میزان مواد لایه های بعدی را می گویم.
رنگ آبی:
6 قاشق ژله آبی را با کمی از نصف لیوان بیشتر آب جوش و نصف لیوان بیشتر آب سرد حل كنید. در این مرحله ژله آلوئه ورا را بیشتر از مرحله بعد بریزید هر لایه مقدار آن اضافه می شود و طبق مراحل قبل روی لایه ها بریزید. دلیل زیاد شدن مقدار ژله ها در هر مرحله بزرگ شدن دهانه قالب است.


درست كردن ژله چند رنگ
7 قاشق رنگ سبز با كمی بیشتر از نصف لیوان آب جوش و بیشتر از نصف لیوان آب سرد مخلوط شود. و باز هم روی آن ژله آلوئه ورا را با بستنی مخلوط کنید و روی آن بریزید.

درست كردن ژله چند رنگ
8 قاشق ژله زرد با كمی بیشتر از آب جوش و به همان اندازه با آب سرد مخلوط کنید. و طبق مراحل قبلی بستنی و ژله آلوئه ورا را بریزید.
9 قاشق ژله نارنجی را با یک لیوان سرخالی آب جوش حل كرده و با یک لیوان سرخالی آب سرد مخلوط كنید و ... ادامه اش مانند مراحل قبل، می توانید این بار به جای 2 قاشق 3 قاشق بستنی بگذارید.
تمام پودر ژله انار را با یک لیوان آب جوش حل كنید و با 1/4 آب سرد مخلوط كنید. و به آرامی روی مواد بریزید و بگذارید حدود یک روز در یخچال بماند (كمتر هم باشد اشكال ندارد...)

درست كردن ژله چند رنگ
بعد با استفاده از سشوار ظرف را گرم كنید و آن را به آرامی داخل بشقاب یا ظرف مورد نظرتان برگردانید. البته قبل از آن با كارد كناره های ژله را جدا كنید.
یا می توانید قالب تان را داخل آب جوش فرو ببرید و 1001، 1002، 1003 بشمارید و ظرف را برگردانید.
ظرف من كمی پایین آن گود است كه رنگ قرمز دیده نمی شود.

ژله چند رنگ
این برش داده اش است.

برش ژله رنگین کمان با بستنی
نكات مهم:
حتما هر مرحله را به آرامی روی مراحل سفت شده قبل بریزید.
ژله هایی را كه می خواهید روی مراحل با بستنی بریزید را بگذارید كمی ولرم شود و داغ روی ژله بستنی نریزید.
نگذارید خیلی ژله های هر مرحله سفت شود چون موقع برگرداندن ژله لایه ها از هم جدا می شوند.
می شود ژله های هر مرحله را در فریز گذاشت ولی مراقب باشید یخ نزنند.
من دوست ندارم لایه های ژله بستنی ام ضخیم باشد ولی اگر شما دوست داشتید می توانید موقع تقسیم بندی ژله آن را به نسبت 2 به 2 تقسیم كنید ولی خیلی بستنی نزنید.
اگر ظرفتان مستطیل است میزان پودر ژله ها به یک اندازه می شود.

طرز تهیه ژله چند رنگ بدون بستنی
طرز تهیه ژله رنگین کمان بدون بستنی :
برای تهیه ژله رنگین کمان بدون بستنی می توانید از هر چند رنگ و طعمی که دوست دارید استفاده کنید. من در ابتدا رنگ بنفش را استفاده کردم. به این صورت که یک عدد پودر ژله را با یک لیوان آب گرم حل کنید زمانی که پودر ژله ها به خوبی حل شد یک لیوان آب سرد را به آن اضافه کنید و باز هم بزنید در قالب مورد نظر بریزید و داخل یخچال بگذارید.
اجازه بدهید ژله خودش را بگیرد تا حدی که وقتی انگشت روی ژله می زنید جای آن روی ژله باقی بماند، اگر ژله کامل سفت شود زمان بیرون آوردن از قالب لایه ها از هم جدا می شوند اگر هم نبندد لایه ها با هم مخلوط می شوند.
لایه بعدی من رنگ آبی است آن را مانند ژله بنفش آماده کنید و روی آن بریزید و دوباره داخل یخچال قرار بدهید و لایه های بعدی ژله رنگین کمان را به همین صورت درست کنید.
تا لایه آخر که شد اجازه بدهید این لایه ژله به خوبی بسته شود برای جدا کردن آن می توانید از سشوار استفاده کنید یا قالب را درون ظرف آب گرم در حد 3 ثانیه نگه دارید و آن را برگردانید.
اگر می دانید و برای اولین بار است می خواهید ژله رنگین کمان درست کنید آن را داخل ظرف های تک نفره شفاف یا ظرف شیشه ای که با آن ژله را سرو کنید درست کنید. به این دلیل که اگر اضافه کردن لایه های ژله دیر شد مشکلی پیش نیاید.
گردآوری: بخش آشپزی بیتوته


منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۴۳۶۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویژگی‌های ژئوپلیتیکی کشورهای شیخ‌نشین؛ از اختلافات پیچیده سرزمینی تا همگرایی در ساختارهای اجتماعی ـ تاریخی

به گزارش خبرآنلاین «ژئوپلیتیک خلیج فارس» عنوان اولین نشست انتشارات روزنامه اطلاعات است که به مناسبت گرامی‌داشت روز ملی خلیج فارس در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ در ساختمان موسسه اطلاعات، با سخنرانی دکتر مسجدجامعی و دکتر محمدجواد ظریف برگزار شد. متنی که ملاحظه می‌فرمایید خلاصه سخنان دکتر مسجدجامعی در این نشست است.

مسجد جامعی در این نشست گفت:

نکته نخست درباره ویژگی‌های مطالعات ژئوپلیتیکی است که متفاوت است با نوع پژوهش‌های سیاسی و اجتماعی و بین‌المللی. با اختصار کامل، هنگامی که یک موضوع با توجه به کلّیت آن و با توجه به تمامی عواملی که در شکل دادن آن موثر بوده و هست، بررسی شود و به هر یک سهمی متناسب با نقشی که داشته‌اند داده شود، چنین مطالعه‌ای ژئوپلیتیکی است. با توجه به این نکات می‌توان منطق رفتاری و کیفیت سیاست‌گزاری‌های مثلاً کشور مورد بحث را، بازشناخت. اعم از سیاست داخلی و یا سیاست خارجی که البته این دو عموماً با یکدیگر مرتبط هستند. با چنین دیدگاهی به بررسی ژئوپلیتیکی کشورهای یادشده، پرداخته می‌شود.

با توجه به گستردگی موضوع و کمی وقت، نکاتی را به عنوان مقدمه عرض می‌کنم.

۱-‌ این شش کشور و علیرغم اختلاف‌هایشان یک مجموعه هستند. هم خود چنین خصوصیتی دارند و هم دیگران کم و بیش بدانها چنین می‌نگرند، یعنی آنها را یک مجموعه می‌بینند و این نکته مهمی است، چراکه تنظیم سیاست دیگران، عمیقاً تحت تأثیر نگاه آنها است و نه چندان واقعیت‌ها.

عموم این کشورها با یکدیگر اختلافات پیچیده سرزمینی دارند و در موارد متعددی سیاست‌های یکدیگر را نمی‌پسندند؛ امّا ساختارهای اجتماعی و تاریخی آنان، اخلاق و روحیات و فرهنگ آنان، سابقه حضور و نفوذ انگلستان و نه هیچ قدرت استعماری دیگر، حضور نیرومند امریکا در حال حاضر، ثروت نفتی و تجربه کم و بیش مشترک‌شان با تاریخ جدید، چنین همگرایی‌ای را موجب شده است.

علیرغم تحریم شدید و همه جانبه قطر از جانب عربستان و امارات و بحرین، امّا عملاً این تجربه ناموفق بود. منافع و مصالح مشترک آنها از اختلاف سلیقه‌شان در زمینه‌های مختلف، به مراتب بیشتر بوده و هست، و لذا تحریم موفق نبود و نمی‌توانست باشد. این عدم توفیق به دلیل پیوستگی و ارتباط‌های درونی آنها است که سیاست و اراده سیاسی را بدان راهی نیست و یا لااقل راه چندانی نیست.

درست به همین علت است که تلاش عراق و یمن در مقاطعی از عمر تشکیل شورای همکاری خلیج فارس جهت پیوستن بدانها موفق نبود و نمی‌توانست باشد. چنانکه گفتیم این کشورها و علیرغم تنوع‌شان، یک مجموعه هستند. و لذا ذاتاً متفاوت هستند با مواردی که نزدیکی و یا اتحاد کشورها براساس تصمیمی سیاسی است که اعراب را در این مورد سابقه‌ای طولانی است. از وحدت سوریه و مصر در ۱۹۵۸گرفته تا وحدت عراق و اردن و سودان و مصر تا تلاش‌های فراوان دیگری که برای نیم قرن ادامه یافت.

۲- ثروتی کلان و در مدتی کوتاه، که همان پترودلار باشد، به عموم این کشورها تزریق شد. اینان به برکت همان ساختار نیرومند قبیله‌ای و اخلاق و فرهنگ خاص آن و نیز عوامل متعدد دیگر، توانستند دوران گذار از فقر به ثروت را، به خوبی طی کنند. این دوران انتقال، دوران خطرناک و پرچالشی است و سقوط نظام‌های حاکم متعددی را موجب شده است. از لیبی قذافی گرفته تا عراق بعثی‌ها. حتی می‌توان گفت این دوران به تحکیم بیشتر نظام‌های حاکم منجر شده است که البته آن را دلائل فراوانی است. یکی از مهمترین‌ها، هماهنگی و کیفیت تعامل سیاست‌های حاکمیتی با ساختار قبیله‌ای موجود بود. آنها به جنگ؛ این ساختارها نرفتند و شعارهای چپگرایانه ندادند و صاحبانش را به عقب‌مانده و بدوی و مرتجع بودن، متّهم نساختند. آنها را پذیرفتند و با آنان به معنای واقعی تعامل کردند؛ اگرچه داستان در مورد عربستان تا حدودی متفاوت است.

۳- هیچ تغییر رادیکالی که منجر به تغییر حاکمیت شود، نمی‌تواند به تنهایی در تک تک این کشورها اتفاق افتد. گویی در اینجا قانون «همه یا هیچ» صادق است. تا آینده‌ای غیر قابل پیش‌بینی این نکته صحیح است. مجموعه بودن آنها و وابستگی‌های متقابل‌شان، مهمترین عامل بازدارنده است. این وابستگی در حال حاضر به وابستگی‌های رژیم حاکم مربوط می‌شود و نیز سیاست‌های حاکمیتی. از اقتصادی و تجاری گرفته تا سیاسی و بین‌المللی و منطقه‌ای و امنیتی.

در ماه‌های نخست و بلکه سال‌های نخست انقلاب‌های عربی و بهار عربی، بحرین به شدت متشنج شد. در همان ماه‌های نخستین گزارش‌های متعدّد و نسبتاً مفصلی برای وزیر محترم خارجه وقت، جناب آقای دکتر صالحی و البته بزرگان دیگر، نوشتم و اینکه اسقاط نظام در بحرین به دلائلی که به تفصیل بیان شده بود، ممکن نیست. چنانکه گفته شد این سخن در مورد عموم آنها و تا آینده‌ای دور صحیح است. آنها به معنای دقیق کلمه پیوستگی سرنوشتی داشته و دارند. ممکن است این سخن را برخی نپذیرند، امّا در مجموع وضعیت موجود به مراتب بیشتر به نفع و مصلحت ما است تا جانشینان احتمالی دیگر. که البته این بحث مفصلی می‌طلبد.

و بالاخره اینکه اعتقادات دینی و فقه موجود در عموم این کشورها عمیقاً حنبلی مسلک و اهل حدیثی گرایش است، اگرچه بسیاری از آنان حنبلی نیستند. براساس این اعتقادات و این فقه هرگونه اعتراض عملی علیه حاکم حتی اگر فاسق و ظالم باشد، نامشروع است.

۴- ساختار اجتماعی، نوع تجربه آنان با تاریخ جدید، واقعیت‌های دینی و فرهنگی، کمی جمعیت، به جز عربستان، عدم وجود ساختارهای تاریخی و یا ساختارهای مدرن و جدیدی که بتواند خواسته‌های مردمی را جهت دهد و متمرکز سازد و البته عوامل دیگر، موجب شده که تحولات و در زمینه‌های مختلف، از بالا به پایین آید و نه آنکه از پایین به بالا رود. در عموم کشورها و حتی در کشورهای جهان سوم، این مطالبات مردمی است که حاکمیت را مجبور به تغییر و تحول می‌کند و در اینجا داستان متفاوت است. البته این هست که حاکمیت عموماً به زودی و بعضاً به خوبی این مطالبات را تشخیص می‌دهد و اقدام می‌کند. نمونه خوب آن تحولات فراوانی است که در طی سال‌های اخیر در عربستان رخ داده و می‌دهد؛ در جهت هماهنگ شدن سیاست‌هایش با مطالبات نهفته مردمی.

۵- اینان بخشی از جهان عرب هستند و خواهند بود. کشوری چون کویت پس از اشغالش توسط عراق و به دلیل اینکه بخش مهمی از رژیم‌های عربی و اکثریت اعراب در کنار صدام ایستادند، کوشید سیاستی انقباضی اتخاذ کند تا آنجا که بعضاً می‌گفتند ما کویتی هستیم و نه عرب. امّا این جریان نتوانست و نمی‌توانست ادامه یابد. این سخن در مورد سلطنت‌نشین‌ عمان هم صحیح بود. پس از امضای کمپ دیوید توسط سادات و بگین همه کشورهای عربی با مصر قطع رابطه کردند به جز عمان، این موضع به انزوای این کشور انجامید و آنان نیز سیاستی انقباضی در پیش گرفتند، امّا این سیاست چندان ادامه نیافت.

خصوصاً که در حال حاضر کم و بیش به گرانیگاه اعراب تبدیل شده‌اند. این گرانیگاه در زمان ناصر مطلقاً در قاهره بود و در زمان مبارک به گونه‌ای نسبی چنین بود. امّا پس از بهار عربی و تحولات در مصر و در خلأ کسانی چون صدام و قذافی و حافظ اسد و حتی سودان عمر البشیر، این مرکزیت به این مجموعه منتقل شده است.

نکته این است که این مرکزیت، صرفاً سیاسی نیست؛ در حال حاضر فرهنگی و فکری و ادبی و رسانه‌ای و دینی هم هست. اینان هم از آنچه در مجموعه عربی اتفاق می‌افتد متأثرند و هم در آن موثرند. در حال حاضر میزان تاثیرگذاری‌شان بیش از گذشته است و احتمالاً این جریان ادامه یابد، به ویژه در مورد مسائل مربوط به اندیشه و مدل‌های توسعه‌ای و نیز اینکه این اندیشه و مدل چگونه می‌باید با هویت و دین و سنت‌ها و آداب و رسوم موجود، کنار آید.

۶- واقعیت این است که درک آنان از جهان و منطقه و خودشان در دهه‌ها و بلکه سال‌های اخیر به شدت تحوّل یافته است و این تحولات به احتمال فراوان به مراتب بیش از سایر همسایگان ما است. اینکه چرا و چگونه چنین شده و ویژگی‌های فکری کنونی آنها چیست، بحث مستقلی است. در اینجا هدف تذکر بدین نکته بود و اینکه اینان دیگر همچون گذشته نیستند و متناسب با آن، تصور و تلقی ما از آنان می‌باید به روز شود. طبقه تحصیلکرده آنها را در این میان، نقش بزرگی است. مضافاً که همین درک تحول یافته و متفاوت شده است که برنامه‌ها و سیاست‌های آنان را شکل می‌دهد و به پیش می‌برد.

۷- و به عنوان آخرین نکته، آنان را نسبت به ایران درک نسبتاً مشترکی است، اگرچه ممکن است به دلائلی سیاست‌شان در قبال ما تفاوت‌هایی داشته باشد، که دارد. این تفاوت به دلیل تفاوت درک نیست، به دلیل ضرورت‌ها و منافع و مصالح و احتمالاً مأموریت‌هایی است که بدانها محوّل شده است. از این گذشته آنان با مجاملات و تعارفات دیپلماتیک به خوبی آشنا هستند و پیوسته از آن استفاده می‌کنند.

این درک را سه لایه مختلف است. لایه اول به تاریخ و فرهنگ و تمدن ایران بازمی‌گردد. از ایران قبل از اسلام گرفته تا ایران بعد از اسلام. لایه دوم به ایران به عنوان یک واحد سیاسی و کشور همسایه بازمی‌گردد، که البته این لایه عمیقاً متأثر است از لایه نخست. از این دیدگاه ایران بیش از آنکه یک کشور باشد، یک امپراطوری است و در صدد نیل بدان است. لایه سوم به نظام و حاکمیت موجود بازمی‌گردد که عناصر مختلفی را در درون خود دارد. این بحثی طولانی است که به دلیل ضیق وقت از آن درمی‌گذریم.

>>>متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

ژئوپلیتیک خلیج فارس؛ شیخ‌نشین‌ها و عربستان

311311

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904244